Κάθε μέρα, η Ίδια μέρα...

Κάθε μέρα γράφουμε την ιστορία μας. Από τη στιγμή που σηκωνόμαστε από το κρεβάτι - ή μάλλον από τη στιγμή που ανοίγουμε τα μάτια μας - αρχίζει η ιστορία μας να παίζει. Δεν τη γράφουμε εμείς κάθε μέρα. Έχει ήδη γραφτεί και αναπαράγεται.
Με το που αρχίζει η μέρα μου, έχω ήδη "χυθεί" προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο τρόπος με τον οποίο έχω μεγαλώσει και η επανάληψη μέρα με τη μέρα έχει φέρει έτσι τα πράγματα που να μου φαίνεται "φυσιολογικό" ή τουλάχιστον "αποδεκτό" έτσι να είναι τα πράγματα. Και θεωρώ αυτή τη "διάχυση" προς όλες τις κατευθύνσεις κάτι το φυσιολογικό, ότι "Αυτό είμαι Εγώ". Και, κατά κάποιον τρόπο, είμαι εγώ αυτό, αυτό μοιάζει να έχω γίνει.
Τι σημαίνει χύνομαι προς όλες τις κατευθύνσεις; Είναι κάτι σαν οικειοθελής αποχώρηση.
Οικειοθελώς αποχωρώ από εμένα.

Χρειάζεται να δω την ιστορία μου. Θεωρώ ότι εγώ είμαι η ιστορία μου, έχω φτιάξει έναν ιστό από όσα μου έχουν συμβεί και όσα έχω κάνει (copy paste, για την ακρίβεια) και κάθε μέρα κουβαλάω αυτό τον ιστό και ζω τη ζωή μέσα από αυτό το πλέγμα. Το θέμα είναι ότι όλο αυτό μου είναι "φυσιολογικό", ή σε κάθε περίπτωση, "έτσι είμαστε όλοι" οπότε αυτό το κάνει φυσιολογικό, σωστά;

Αν θεωρώ ότι Αυτό είμαι Εγώ, αν είμαι Ικανοποιημένη με αυτή την απάντηση, μπορώ να συνεχίσω τη μέρα μου με τον ίδιο τρόπο, στο ίδιο μοτίβο όπως και κάθε άλλη μέρα. Με όλα όσα χρησιμοποιώ για να ναρκώνω τον εαυτό μου - φαγητό, ποτό, τσιγάρο, ιντερνετ, δουλειά, σεξ, ψώνια, ή ό, τι άλλο.

Αν το ερώτημα του Τι Είμαι δεν ικανοποιείται από τις απαντήσεις που το μυαλό μοιάζει να δίνει πλέκοντας την ιστορία του,
τότε.......
 

Οι καλύτερες συμβουλές και κόλπα για απώλεια βάρους, του Doug Hanvey.

Άρθρο του Doug Hanvey, στην ιστοσελίδα www.MindfulnessDiet.com.

Τα μωρά και τα άγρια ζώα διαισθητικά τρώνε τα φαγητά που είναι κατάλληλα και υγιεινά για το σώμα τους, και ενστικτωδώς γνωρίζουν πότε να σταματήσουν να τρώνε. Τι έχει συμβεί σε εμάς τους μεγάλους;! Τα καλύτερα κόλπα και συμβουλές (εάν η απώλεια βάρους που διαρκεί είναι στην πραγματικότητα ένα κόλπο, κάτι το αμφίβολο!) θα λάβουν υπόψιν αυτό που είναι πραγματικό για τα μωρά και τα άγρια ζώα και θα παράσχουν πραγματικά βοηθητικά στοιχεία και συμβουλές (και γνήσιες λύσεις).

"Σαν μωρό ενστικτωδώς γνώριζα τι και πόσο να φάω. Τώρα είμαι ένας ενήλικας, αλλά η διατροφή μου είναι ανθυγιεινή και συχνά εκτός ελέγχου! Κάτι συνέβη σε μένα όταν άφησα πίσω την παιδική ηλικία... αλλά τι;"

Σοβαρές Δίαιτες για να χάσεις Βάρος - Τι χρειάζεται να Γνωρίζεις, του Doug Hanvey

Άρθρο του Doug Hanvey στην ιστοσελίδα www.MindfulnessDiet.com.

Όλες οι σοβαρές δίαιτες για να χάσεις βάρος έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον, προσφέρουν μία μακροπρόθεσμη προσέγγιση, όχι απλά ένα "γρήγορο φτιάξιμο". Δεύτερον, αντιμετωπίζουν τις ριζικές αιτίες της αύξησης του βάρους, όχι απλά τα συμπτώματα. 

Ήξερες ότι η λέξη "δίαιτα" προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη, δίαιτα, που σημαίνει "τρόπος ζωής"? Αυτή η αρχική σημασία της δίαιτας ως τρόπος ζωής αποκαλύπτει γιατί οι περισσότερες σύγχρονες δίαιτες δεν δουλεύουν πολύ καλά. Οι περισσότερες δίαιτες δεν προορίζονται ως τρόπος ζωής, αλλά σαν "γρήγορο φτιάξιμο"! Ένα γρήγορο φτιάξιμο εξ ορισμού δε μπορεί ποτέ να αποτελέσει μόνιμη λύση σε ένα βαθιά ριζωμένο πρόβλημα, που είναι συχνά η μη ισορροπημένη σχέση μας με το φαγητό.  

Όταν κάποιος σου λέει τι είναι αυτό που χρειάζεσαι... από την Karen Koenig

Το πρωτότυπο είναι εδώ:
http://eatingdisordersblogs.com/when-people-tell-you-what-you-need-to-do/
-------
Συχνά έχω αναφερθεί στους κινδύνους των ατόμων που επιμένουν να λένε ότι "πρέπει, χρειάζεται" να κάνουν κάτι.Αυτές οι λέξεις έχουν την δυναμική να χτυπήσουν μέσα μας ένα νεύρο και να μας βάλουν σε πόλεμο με τον εαυτό μας, κάτι που είναι η ακριβώς αντίθετη τακτική από αυτήν που θέλουμε για να κάνουμε υγιεινές διατροφικές επιλογές. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει όταν κάποιος επιμένει ότι "χρειάζεσαι" να κάνεις κάτι. Το να μάθεις πώς να διαχειρίζεσαι τα αιτήματα των άλλων, θα σε διευκολύνει να κάνεις σοφότερες επιλογές.

Το θέμα αυτό ήρθε με έναν πελάτη του οποίου ο διαιτολόγος - μία βοηθητική, στοργική, γυναίκα - του είπε ότι "χρειαζόταν" να περιορίσει τις μερίδες του, να μείνει μακριά από τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και λίπος, και να δίνει περισσότερη προσοχή την ώρα του φαγητού. Ο πελάτης τα έκανε όλα αυτά ήδη και ήταν αρκετά ικανοποιημένος με την πρόσληψη του φαγητού του, αν και δεχόταν ότι δεν ήταν όλα τέλεια. Προσπάθησε να το πει αυτό στη διαιτολόγο, αλλά η ανταπόκριση που πήρε ήταν περισσότερα "χρειάζεσαι" και "πρέπει". Μετά τη συνεδρία, ο πελάτης μου είπε ότι είχε ένα "αδηφαγικό" επεισόδιο. Τώρα, γιατί πιστεύετε ότι αυτό συνέβη;

Αυτό που συνήθως συμβαίνει όταν κάποιος μας λέει ότι "χρειάζεται" να κάνουμε κάτι, είναι να μουλαρώνουμε περισσότερο. Αλλά, σκέψου, είναι αλήθεια ότι εσύ χρειάζεται να κάνεις αυτό που σου λέει κάποιος, ή είναι η δική του ανάγκη που εκτίθεται; Ούτως ή άλλως, είναι αυτοί που έχουν την εσωτερική πίεση για να σε κάνουν να συμπεριφέρεσαι με συγκεκριμένο τρόπο. Ίσως τα καλά τους συναισθήματα να προέρχονται από την επιτυχία σου, ίσως νιώθουν αβοήθητοι να σε αλλάξουν, ίσως νιώθουν αδύναμοι να αλλάξουν τον εαυτό τους και μεταθέτουν τα συναισθήματά τους επάνω σου, ή ίσως υπάρχουν πράγματα που είναι εκτός ελέγχου στη ζωή τους και προσπαθούν να νιώσουν καλύτερα με το να ελέγξουν κάτι (ή κάποιον - εσένα!).

Όταν οι άνθρωποι λένε ότι "χρειάζεται" να κάνεις κάτι, κατανόησε από την αρχή ότι μόνο ο θάνατος είναι αναγκαστικός και ότι όλα τα άλλα είναι προαιρετικά, ακόμα κι αν σου φαίνεται ότι αυτό δεν ισχύει. Αναγνώρισε πότε οι προθέσεις των άλλων είναι τρυφερές - και συχνά είναι - και με το να εκτιμάς την τρυφερότητά τους, μπορείς να νιώθεις καλά για τις προθέσεις τους. Κυρίως, κατανόησε ότι μεταβιβάζουν την πίεση που νιώθουν, σε εσένα, έτσι ώστε δε χρειάζεται να τη νιώσουν - και ότι έχεις την επιλογή να μην εσωτερικεύεις αυτή την πίεση.

Απέφυγε να μεταφέρεις την ανεπιθύμητη αλληλογραφία στα εισερχόμενά σου...

Μασάμε καλά το φαγητό μας... ή όχι;

Η επιστήμη ως δικτατορία. Μα, είναι δυνατόν; Οι επιστήμονες ερευνούν, πειραματίζονται, επαληθεύουν, βγάζουν συμπεράσματα, και πάλι απ' την αρχή.
"Το λένε οι έρευνες!" λες, κι είναι σα να βάζεις μία τάπα στο στόμα του συνομιλητή σου. Έχουμε τις έρευνες σε μεγάλη υπόληψη.
Είναι σα να είμαστε ακόμα 6 μηνών και τρώμε αλεσμένη τροφή.
Δεν έχουμε μάθει - ακόμα - να μασάμε το φαγητό μας. Έχουμε μάθει να το καταπίνουμε. Γι' αυτό θέλουμε την τροφή έτοιμη. Έτσι, π.χ. θα πάμε κατευθείαν στα συμπεράσματα της έρευνας, ή στη συζήτηση, και θα προσπεράσουμε τις "λεπτομέρειες"...
Ένας επιστήμονας χρειάζεται να μένει χωρίς συμπεράσματα. Αυτό δε σημαίνει πως δεν θα βγάζει συμπεράσματα. Χρειάζεται να μην προσκολλάται σε αυτά. Να τα αναγνωρίζει και να τα βάζει κάπου στην άκρη, γιατί αν τα φέρνει μαζί του στο επόμενο πείραμα - και ποιός δεν το κάνει - τότε αναπόφευκτα η όρασή του θα είναι θολή ή χρωματισμένη.
Είναι σημαντικό η αγάπη του για το τι συμβαίνει πραγματικά να είναι μεγαλύτερη από την αγάπη του να έχει δίκιο, να αποδείξει τις θέσεις του.
Χρειάζεται να αφουγκράζεται, χωρίς να δέχεται ή να απορρίπτει.
Όταν διαβάζω μία έρευνα αυτό που με δυσκολεύει περισσότερο είναι να δεχτώ ότι αυτό που διαβάζω είναι απλά τα συμπεράσματα κάποιου. Έχω την τάση να τα δέχομαι (αν μου αρέσουν, γιατί συμφωνώ), ή να τα απορρίπτω (αν δε μου αρέσουν, γιατί διαφωνώ). Όμως έτσι, προσκολλημένη σε αυτά που μου αρέσουν ή δε μου αρέσουν, δεν πρόκειται να ανακαλύψω αυτό που συμβαίνει πραγματικά.
Αυτό που χρειάζεται είναι μία άλλη θέαση. Μία γωνία από την οποία να βλέπω τόσο τα δικά μου συμπεράσματα όσο και τα συμπεράσματα του άλλου. Να μην κλείνω σε κανένα από αυτά. Είναι όλα απλά συμπεράσματα.
Το μοναδικό εργαστήριο το οποίο μπορώ πραγματικά να εμπιστεύομαι είναι το δικό μου "πεπτικό σύστημα". Δε μπορώ να αφομοιώσω την τροφή που δεν έχω μασήσει,
και το μόνο που θα πάθω αν το επιχειρήσω είναι να μπουκώσω.

Μπορεί η δίαιτα να μας παχαίνει;

Η δίαιτα μας αδυνατίζει ή μας παχαίνει;

Μοιάζει να παίρνουμε σαν δεδομένο ότι για να χάσουμε κιλά πρέπει να κάνουμε δίαιτα. Ή έστω διατροφή. Ή - σε κάθε περίπτωση - να περιορίσουμε το φαγητό μας. Όπως λέμε, να προσέξουμε τι τρώμε.

Μου φαίνεται πως ο λόγος για τον οποίο παίρνουμε τα κιλά σε πρώτη φάση είναι γιατί δεν είμαστε σε επαφή με το σώμα μας. Δεν έχουμε αίσθηση των "σημάτων" που μας δίνει. Μοιάζει να το φοβόμαστε. Φοβόμαστε τις επιθυμίες μας. Πιστεύουμε ότι αν αφεθούμε σε αυτές, θα μας κατασπαράξουν, θα μας κατακλύσουν... 

"Επιθυμώ να φάω 2 πίτσες!!! Θα πρέπει να είσαι τρελή αν μου λες ότι χρειάζεται να ακούσω το σώμα μου. Αν το ακούσω θα γίνω 200 κιλά!"

Η ικανότητα της Υποβολής

Έχουμε αυτή την απίστευτη ικανότητα να Υποβαλλόμαστε.
Υποβάλλομαι -> Βάλλομαι Υπό το Βλέμμα του Άλλου.
Έχω αυτή την ικανότητα να Γίνομαι Αυτό που βλέπει ο Άλλος.
Στην αρχή, Είμαι. Απλά, Είμαι. Δεν είμαι Κάτι συγκεκριμένο. Χρειάζεται, όμως, να περάσουμε από τη φάση της διαμόρφωσής μας. Και σε αυτή τη φάση Γινόμαστε Αυτό που οι Άλλοι Βλέπουν σε εμάς.
Θα μου πεις, είναι δυνατόν οι άλλοι να βλέπουν σε μένα κάτι που δεν είμαι; Ναι. Ο καθένας βλέπει σε εμένα, σε εσένα, αυτό που δεν δύναται να δει στον εαυτό του.
Έτσι, για παράδειγμα, κάποιος δε μπορεί να δεχτεί ότι είναι αδύναμος. Θα δει σε εσένα, σε εμένα, αυτή την αδυναμία. Ενδεχομένως να υπάρχουν στοιχεία αδυναμίας, ενδείξεις, στιγμές αδυναμίας.
Γίνομαι αυτό που ο άλλος βλέπει σε μένα όταν κάτι έχει μία κάποια επαναληψιμότητα.
Για παράδειγμα, ένας από τους γονείς σου πάντα ανησυχούσε για το βάρος του. Και όποτε σε έβλεπε να τρως κάτι "παχυντικό" έβλεπε σε εσένα τον "χοντρό" εαυτό του. Εσύ, δεν ήσουν "χοντρή". Σε έβλεπε όμως έτσι, "έριχνε" σε εσένα αυτό που δε μπορούσε να κουβαλήσει ο ίδιος.
Κι εμείς οι άνθρωποι έχουμε αυτή την απίστευτη ικανότητα να γινόμαστε ό, τι βλέπουν οι άλλοι, ειδικά οι σημαντικοί άλλοι.
Οπότε, εσύ Έγινες "χοντρός", ή τουλάχιστον έτσι θεωρείς. Κι ακόμα κι αν χάσεις κιλά και πας στα όρια του "φυσιολογικού", Κάτι μέσα σου δεν θα το πιστεύει, θα σε θεωρεί ακόμα χοντρό.

Υποβαλλόμαστε. Έχουμε όμως και άλλη μία απίστευτη ικανότητα.
Έχουμε την ικανότητα να Απο-ΥποΒαλλόμαστε. Ουσιαστικά, οι άλλοι μας έβλεπαν κάπως, όμως ήμασταν Εμείς που Γίναμε Αυτό. Εμείς με έναν ασυνείδητο τρόπο δώσαμε τη συγκατάθεσή μας σε αυτή τη "μεταμόρφωση". Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να σταματήσουμε να επικυρώνουμε αυτή τη "συμφωνία". Έχουμε την ικανότητα να δούμε πού είμαστε Εμείς. Τι είμαι εγώ? Είμαι χοντρός? Είμαι αδύναμος? Είμαι χαζός? Είμαι και ο πρώτος να πούμε?
Όλα αυτά Έχω Γίνει. Δεν είμαι αυτά που έχω γίνει. Είμαι το προϋπάρχον αυτών....
Έχουμε και αυτή την ικανότητα...